Sektor wodny w Izraelu to zbiorcza nazwa dla produkcji, przesyłu i magazynowania wody. Roczna ilość opadów jest niewielka i nie odpowiada potrzebom ludności. Ponadto duża część obszaru Izraela znajduje się na terenach pustynnych gdzie występują problemy z jej niedoborem. Wody pochodzące z rzek są bardzo nieliczne i znajdują się między sąsiednimi krajami, które borykają się podobnymi problemami. Przez lata źródła wody były również zarzewiem  konfliktów geopolitycznych między Izraelem, a krajami sąsiednimi. Zasadnicza część porozumienia pokojowego z Egiptem i Jordanią dotyczy uregulowania kwestii dostępu do wody.

Od momentu powstania Państwa Izrael, niedobór wody i zarządzanie szeroko rozumianym  sektorem wodnym, przez jej produkcję i odzysk zajmuje czołowe miejsce w strategii rozwoju kraju. Głównymi obszarami, którymi należało się zająć, były: rozwój nowych i dodatkowych źródeł jej pozyskania, transport i  jej przesył dla rolnictwa, oczyszczanie ścieków, odsalanie oraz zarządzanie gospodarką wodną jako całością. Kwestia uprawnień do zarządzania sektorem wodnym została uregulowana przez organ rządowy we współpracy z Ministerstwem Zdrowia i Ministerstwem Ochrony Środowiska, a firmą Mekorot, która produkuje i przesyła 65% krajowej produkcji wody, oraz Tahal - Israel Water Planning, która dostarcza rozwiązania inżynieryjne dla projektów wodnych w tym dostaw wody pitnej dla całego kraju oraz systemy oczyszczania ścieków (Izrael i Singapur należą do światowych liderów w procesie ponownego wykorzystania ścieków w rolnictwie). Obecnie połowa wody zużywanej w Izraelu pochodzi z procesu odsalania i w rzeczywistości Izrael nie cierpi z powodu niedoborów wody, jak w przeszłości co pozwala mu zachować bezpieczeństwo strategiczne pod tym względem. W ostatnich latach, po rozwiązaniach ustawodawczych Izrael jest przygotowany do eksportowania swojej wiedzy z zakresu zarządzania gospodarką wodną.














Paradoksalnie Polska może stanąć przed takim samym problemem niedoboru wody, zważywszy iż zasoby tego dobra są na poziomie zasobów Egiptu czy Syrii, a sposób retencji czy odzysku wody do celów przemysłowych, bytowych jak i konsumpcyjnych jest mało efektywny lub w ogóle nie istnieje. Ponadto rozwiązania technologiczne nie przystają do wymogów dnia dzisiejszego (około 40% sieci wodnych przesyłowych jest wykonane z żeliwa oraz rur azbestowych).

Z racji iż zasoby wodne kurczą się w przerażającym tempie z powodu zmian klimatycznych staniemy jako kraj, a i świat przed problem,
          
            czy woda jest naszym wspólnym dobrem czy będzie w przyszłości towarem, czy może już nim jest?

Takie przypadki już występują w Australii, a w USA pojawiły się, instrumenty finansowe umożliwiające finansowanie zakupów opcji na wodę
Analizując stan faktyczny, jestem przekonany, iż nasze Forum może być platformą wymiany wiedzy i doświadczeń i jako organizacja o ogromnym potencjale jesteśmy gotowi do pełnego wsparcia merytorycznego i instytucjonalnego wszelkich projektów traktujących przedmiotowe zagadnienie jako ważkie i priorytetowe.